خانه ام ابری است.

نمیدونم در وصف بعضی حیوان صفتها چی بنویسم؟ چی دارم که بنویسم؟ حتی از به زبان اوردنش خجالت میکشم. شما تصور کنید این حیوان که در لباس انسان است از اول صبح تا آخر شب فقط به مرزیشن و میان تنه فکر میکنه و نکته ی وحشتناکتر اینکه این آقا دکتر هم هست، استاد هست، خیر سرش چندین سال در اروپا و آمریکا زندگی کرده، اما چشمش فقط به دنبال این برنامه ها هست، بگم ضحاکی؟ بگم اهریمنی؟ درد و رنج من از اینه که این آدم بیمار و کج فهم اومده به بهترین دوستم و کسی که ارزش خیلی زیادی واسش قائلم، پیشنهاد داده، اونم چه پیشنهاد شرم آوری! و چقدر دوست من نجیبه، چقدر اصیله و چقدر بزرگمنش هست که بجای اینکه به این شازده توهین و ناسزا بگه، فقط بلاکش کرده.